*** نـذر آقـا ***
کلام عشق
نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 1123)
https://telegram.me/adabvaerfan
سوره 21 : انبیاء ( مکّی ـ 112 آیه دارد ـ جزء هفدهم ـ صفحه 322 )
( قسمت سی و یکـــــم )
اراده خـداونـدی
( جزء هفدهم صفحه 331 آیه 104 تا 107 )
بسم الله الرحمن الرحیم
(104) یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء کَطَیِّ السِّجِلِّ لِلْکُتُبِ کَمَا بَدَأْنَاأَوَّلَ خَلْقٍ نُّعِیدُهُ وَعْدًا عَلَیْنَا إِنَّا کُنَّا فَاعِلِینَ
(105) وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ
(106) إِنَّ فِی هَذَا لَبَلَاغًا لِّقَوْمٍ عَابِدِینَ
0107) وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ إِلَّا رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ
ترجمه لفظی آیه شریفه :
(104) روزى که آسمان را همچون در پیچیدن صفحه نامه ها در مى پیچیم همان گونه که بار نخست
آفرینش را آغاز کردیم دوباره آن را باز مى گردانیم وعده اى است برعهده ما که ما انجام دهنده آنیم
(105) و در حقیقت در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد
0106) به راستى در این [امور] براى مردم عبادت پیشه ابلاغى [حقیقى] است
(107) و تو را جز رحمتى براى جهانیان نفرستادیم
میلاد مسعود سرور آزادگان و امام عارفان
حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام مبارک
نگاهی ادبی و عرفانی به آیه شریفه :
یَوْمَ نَطْوِی السَّمَاء ...
آسمان گنبد بلندی است که دوستان خدا زیر آنند ،
و زمین فرش گسترده ای است که روی آن قرار دارند ،
و چون از دنیا رفتند ، بر حسب عادت ، دیار آن خراب می گردد ،
و زمینی که در آن گناه کاری شده ؛ غیر از آن زمین شود !
و آسمان نیز درنوردیده می شود !
تا پیمودن مسافت برای دوستان خدا کوتاه گردد !
وَ لَقَدْ کَتَبْنَا فِی الزَّبُورِ ...
نوشتن در این آیت به معنی اخبار است ،
و ذکر و تورات و صالحان امت اسلام است ،
بدین بیان که :
موسی را در تورات و داود را در زبور خبر دادیم که ؛
امت محمد(ص) ؛ شایستگان و برگزیدگان ما هستند ،
و خاصّگیانِ حضرتِ ما اند ،
هرچند به صورت بی گاه خاستند ،
امّا به معنی بگاه خاستند !
بیگاه خیزان بودند در عالم قدرت ،
و بگاه خیزان بودند در عالم مشیّت !
بامدادِ مشیّتِ الهی سر می زد که ایشان برخاسته بودند ،
همه را به اول آوردیم و ایشان را به آخر ! (آخرالزمان)
تا خواری همه با ایشان بگوئیم ،
( داستانهای طغیان و هلاکت پیشینیان که بما گفته شده )
و راز های ایشان با کس نگوئیم !!!
(چون بعد از ما دیگر امتی نیست تا با ایشان گفته شود !)
وَ مَا أَرْسَلْنَاکَ ...
در روزگار فترت ، در عصر جاهلیت ،
پیش از مبعث مصطفی(ص) که ؛
جمال اسلام روی در نقابِ عزت کشیده بود ،
گروهی بودند که راه آنها جز کوری و گمراهی نبود ،
که ناگاه آفتاب دولت شرع محمدی ،
از افق اقبال خداوندی پدید آمد ،
و این رحمت واسعه بر جهانیان بود .
لطیفه :
نقل کرده اند که ؛ تُبَّع پادشاه حِمَیر ،
کاهن خود را گفت :
هیچ پادشاهی را یابی که از کشور من افزونی داشته باشد ؟
گفت : آری ،
پیغمبری در راه است که ؛
مملکت او بر همه ی مملکت ها افزون تر باشد !
مهتر و سروری که ؛
در پیشانیِ او نور سجود ؛
در ابروی او نور خضوع ؛
در موی او نور جمال ؛
در چشم او نور عبرت ؛
در روی او نور رحمت ؛
در دل او نور معرفت ؛
در سر او نور محبت ؛
در میان دو شانه ی او نور نبوّت ؛
و در کلام او نور حکمت بُوَد !
[ و این شخص کسی نیست جز محمّد مصطفی(ص) آخرین پیامبر خدا که هر روز نورنبوتش فروزانتر ، و پرچم آزادی بخشش هر روز در اهتزاز تر ، لشکر و قدرتش هر روز قوی تر و جهانی تر ، و مکتبش حیات بخشش هر روز فراگیرتر است ، و امروز بعد از گذشت هزار و چهارصد و اندی سال ، علیرغم دشمنی های دشمنان سرسختش ، زمینه های تشکیل حکومت واحد جهانیش فراهم تر میشود . این خواست ازلی خداوند جهانیان است و با نیرنگها و دسیسه های صهیونیسم و استکبار جهانی با جعل فیلمهای موهن و نوشته های مسموم در رسانه های عمومی و مجازی قابل برگشت نیست و سد راه وقوع اراده ی خداوندی نتوانند شد . که خود فرموده است : ... أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُهَا عِبَادِیَ الصَّالِحُونَ ]
موضوع :
نظر ()